Aan het begin van dit verslag moeten we even stilstaan bij
het afscheid van ons werkzame leven. Voor beiden was het een geweldig feest.
Henny op 3 september een receptie waar hij 2 uur lang alleen maar heel veel
handen heeft geschud en lieve woorden (en cadeautjes) in ontvangst heeft
genomen.
Op 6 september was ik aan de beurt. Een lange, heerlijke dag met ’s
ochtends koffie voor een groep collega’s ,’s middags een super gezellige en
idiote picknick/spelletjes middag op de Holterberg, en aansluitend met de hele
club heerlijk gegeten in mijn favoriete restaurant. We zijn allebei heel blij
dat we zo’n hartverwarmend afscheid hebben gehad.
Dan, na de verjaardag van Guus op 9 september naar
Frankrijk. De camper volgeladen met passende lectuur en alle lekkers
waarmee Henny en ik tijdens ons afscheid werden verrast.
Direct al veel overleg met de makelaar, de notaris en de maître d’oeuvre met
als resultaat VERTRAGING in het hele proces. Uiteindelijk hebben we op 28
september de koopakte getekend, is La Lombartie van ons en kunnen wij
nog net op de 30
e op de verjaardag van (O)ma terug zijn in
Nederland. We zijn er dan 1 week.
De maître d’oeuvre zal in die week offertes aanvragen bij de
sloper, de metselaar, de timmerman, de loodgieter en de elektricien.
Tenminste…….. dat belooft hij. Die zet hij dan wel op de mail!! Hij zal ook zijn eigen contract opsturen zodat
wij dat kunnen bestuderen en weten wat we van hem kunnen verwachten. (hij
vraagt stiekem wel 8% courtage: niet echt weinig.) Maar ja, Frans is Frans…. Op
de dag van terugreis naar Frankrijk hebben we zegge en schrijve 1 offerte
binnen, die van de sloper.
Op 8 oktober hebben we onze eerste afspraak met de maître en
op maandag de 15e is het:
exit Maitre d’oeuvre. Heel veel teleurstellingen in één week maken een
dergelijke beslissing heel gemakkelijk. We hebben er een hele goede adviseur
voor terug: Philip, een vriend van Annie, zal met ons naar de nieuwe (nu door
onszelf aangevraagde) offertes kijken en waar nodig helpen bij de besprekingen.
Een heel betrouwbare kerel, dat geeft rust.
De sloper is afgelopen dinsdag begonnen en na één dag weet
je al niet meer wat je ziet. We hebben ineens zicht op de schuur en het huis! Waarvan we dan
wel weer direct roepen dat daar ECHT luiken aan moeten…
 |
| 20-09-12 |
 |
| 17-10-12 |
Het is heel goed dat die opruimactie door een professional
gebeurt. Hij is begonnen met het weghalen van (bijna) alle bomen, gaat dan alle
keien herschikken zodat we fatsoenlijke opritten en terrassen krijgen en
vervolgens heeft ie ook nog een aardige klus aan het opgraven van oud ijzer,
glaswerk, delen van auto’s, onbruikbare dakpannen, in elkaar gestorte
konijnenhokken,een prachtige caravan, etc etc.. Dan mag hij zich uitleven binnen in
de schuur en het huis waar fietsen, bedden, kachels, kortom heel veel oude zooi op hem ligt te wachten. Voor de 2 tractoren hebben we een liefhebber die nu nog aan
het peinzen is hoe hij die dingen in Nederland kan krijgen. Maar de rest gaat
naar de déchetterie.
 |
| 20-09-12 |
 |
| 17-10-12 |
Wij zijn met de camper en de Skoda naar Frankrijk vertrokken.
De Skoda voor alle kleine ritjes en als ’t nodig is kunnen we bij het huis in
de camper wonen. Nu logeren we bij Annie (heel gezellig) en vullen we onze
dagen met het zoeken naar bouwmaterialen, betrouwbare en betaalbare werklui,
aanvragen van 3 offertes per klus, kennis maken met de buren, (heel veel)
rekenen maar gelukkig ook met wandelen, de omgeving verkennen, paddenstoelen
zoeken en die vervolgens lekker opeten met een wijntje erbij. Cèpes
(eekhoorntjesbrood) is heerlijk!
Tot snel!
groeten,
Henny en Tineke
