La Lombertie deel 2

We hebben echt het gevoel dat we aan het tweede deel van deze klus zijn begonnen. De eerste maanden sukkelde het wat voort maar nu zit toch echt de vaart er in. Net voordat we op 5 mei naar Nederland vertrokken, is de gastank geplaatst. Gelukkig waren we daar nog bij om de exacte plek aan te geven.

In de weken waarin we tussen Azelo en De Lutte ( de bouwmarkt en Ikea etc. etc.) heen en weer karden, is het echter verdacht stil gebleven: geen enkele vraag of update vanuit Frankrijk. Gelukkig hadden we het te druk om ons daar erg veel zorgen over te maken. En met een mooi resultaat: de Zaandstuve is klaar! Tijdens onze 4 weken Nederland hebben we daarmee een deel van onze droom verwezenlijkt: we houden ons plekje in Twente!   

Op 3 juni pikken we Marjolein op in Utrecht en rijden we terug naar Frankrijk. De volgende ochtend natuurlijk samen naar la Lombertie. En gelukkig: Marjolein vindt het prachtig EN er wordt gewerkt. Vanaf dat moment zelfs praktisch iedere dag. Je ziet ons huis groeien.


In de schuur is alle troep er eindelijk uit, de muur gesloopt en de loodgieter en elektricien hebben nu ook hier hun leidingen gelegd. De betonvloer zit er inmiddels in.

In de keuken/eetkamer lijkt vloerverwarming in eerste instantie niet mogelijk. De mannen stuiten letterlijk op een grote rots. Dynamiet is geen optie…. Dus kwam er een machine om de rots te lijf te gaan.

Resultaat: wel vloerverwarming maar ook een wat hogere vloer, dus een wat lage ingang.

Och, het was in de boerderij al niet zo veel anders toch! Als je respect hebt voor zo’n oud huis, moet je je maar bukken, volgens Henny.













 
 

In het huis zijn alle muren klaar: een paar dagen bikken,

dan aanbrengen van de eerste stuclaag (degrossi)

en vervolgens de afwerking (finissage). Er zijn een aantal grote keien in het zicht gebleven. We zijn dik tevreden. 

De schoorsteen is gezandstraald, evenals de kasten en de deurkozijnen. ’t Ziet er prachtig uit.

De oude situatie

en nu bijna klaar

De doorgang op de overloop is prima gemaakt en ook de schoorsteen is tot aan het dak opgemetseld en mooi gepleisterd.



Omdat de muren een aantal dagen moeten drogen, kunnen wij een weekje met Marjolein naar ‘haar’ Barcelona. We hebben genoten samen. 
 

We hebben haar de 12^e daar op het vliegveld uitgezwaaid. Het zal waarschijnlijk wel meer dan een jaar duren voordat we elkaar weer zien. Fijn dat we een hele week helemaal voor elkaar hadden. 

Terug in Brugeron kunnen we ook eindelijk echt zelf aan de slag. De vloeren kunnen gelegd worden. Philip helpt ons op weg. De muren zijn namelijk helemaal niet recht. Vinden we mooi (rustique), maar is wel een beetje lastig. Henny kan zijn nieuwe afkortzaag inwijden, terwijl de vakman het echt alleen maar met de handzaag wil doen.

In de schuur is de doorbraak van de keuken naar de woonkamer klaar.

 De oven is gerestaureerd: de eiken balk zit op z'n plek en de gaten zijn opgevuld.

Alleen…. Ze hebben iets met plateau’s. Hier is het haardplateau helemaal vergeten. Maar opnieuw: pas de problème. Ze zullen het alsnog voor elkaar maken.


Inmiddels wonen we al meer dan een week in le Brugeron in de camper. ’s Avonds een kampvuurtje (we hebben immers hout genoeg), een lekker glaasje wijn en op tijd naar bed. Hoewel we de gezelligheid van Annie echt wel missen is het wonen zo dicht bij de ‘chantier’ heel erg handig.

 

En dan nog even dit:

De Rocky staat op Frans kenteken! Eindelijk gelukt. Nog twee auto's te gaan.

Lieve groeten,

Henny en Tineke.