Het
is gek om na zoveel weken de draad weer op te pakken. Dat geldt voor het
klussen, maar zeker ook voor het blog.
Ons
laatste verhaal dateert van 14 november. Ook dan hebben we (zoals altijd) een strakke
planning. Het loopt gesmeerd. Het weer is nog prima. De vloeren in het huis
zijn klaar en Aiguebonne is met
zijn machine druk in de weer. Henny en hij zijn het gelukkig roerend eens over
de aanpak van het terrein. Hij graaft manshoge keien uit
en herschikt ze alsof
het niks is. Zo wordt de entree echt mooi.
Hij trekt hele stukken glad zodat
het water goed weg kan; kortom het wordt geweldig. Hier kunnen we mee verder.
Henny sjouwt (met behulp van de steekwagen) de wat kleinere keien op z'n plek zodat we een mooie overgang krijgen naar de tuin. Nu nog het gras inzaaien, rodo’s en stokrozen planten, kleine plantjes
tussen de stenen, een hele vracht bollen en maagdenpalm erin en je weet in het
voorjaar niet wat je ziet!
Het
is maandag 18 november. Voor de komende week staan een aantal zaken gepland:
Philippe heeft de grote ramen klaar en gaat ze plaatsen.
Donderdag komen
de kachels. En als die branden kunnen we de camper verruilen voor het huis en
daarna naar Nederland vertrekken om in alle rust Sint en Kerst te vieren.
Maar dan worden we op woensdag de 20e
wakker met 50 cm sneeuw. Daar valt in de loop van de dag nog zo’n 20 cm bij.
Mooi hoor………… maar wat een ellende. We zitten echt vast. Bomen en takken
knappen af als luciferhoutjes en nemen in hun val de elektriciteit- en
telefoonleidingen mee. De auto’s zijn niet van de plek te krijgen. De stroom en
de telefoon zijn uitgevallen en het gas op de camper (butaan) bevriest. Kortom
niets is bestand tegen deze winterse overval.
Eindelijk komt de sneeuwschuiver om ons te bevrijden.
We kijken het nog een dag of twee aan. Gaan
op de zolder aan de slag met een handtacker. Binnen een dag zit alle glaswol
eraan.
Maar dan hebben we stroom nodig om ook de planken eraan te krijgen…. Zaterdag
geven we het op.
We gaan naar Nederland. De frustratie is groot, maar wat zijn
we blij met ons huis in de Lutte.
We zijn al met al van 24 november tot 26
januari in Nederland. Wat is er veel gebeurd in die weken! We hebben het
heerlijk in de Zaandstuve. Vieren samen met Janneke, Tom en de jongens Sinterklaas
Maar er is ook verdriet. (O)ma wordt ziek
en in de loop van de komende weken blijkt dat ze er dit keer niet bovenop
komt. Op 19 januari overlijdt deze krasse dame
en worden volkomen verrast door het bericht van Marjolein dat ze een hele
maand in Nederland komt.
De hoed is een cadeautje voor Henny!
Heerlijk. Eindelijk weer eens allemaal samen.
Zelfs met Kerst!!
Maar er is ook verdriet. (O)ma wordt ziek
en in de loop van de komende weken blijkt dat ze er dit keer niet bovenop
komt. Op 19 januari overlijdt deze krasse dame
op 98 jarige leeftijd. Wat
is het fijn dat je dan, met broers en (schoon)zussen een waardig afscheid kunt
verzorgen.
Op 26 januari sluiten we de deur van de
Zaandstuve en vertrekken naar Frankrijk. Gelukkig kunnen we weer bij Annie logeren want de
camper is nu geen optie. En we worden heerlijk verwend met authentieke
gerechten uit de Auvergne zoals deze kaasschotel.
In Brugeron is er gewerkt. Het
is de afgelopen weken prachtig weer geweest en daar hebben de mannen gebruik
van gemaakt.
Philip heeft de enorme ramen geplaatst
en Alas heeft de muren gepleisterd en gevoegd.
De nis voor het beeld is prachtig geworden maar we vinden de gepleisterde muren wel erg
druk zo.
Gelukkig is Alas bereid om daar t.z.t. wat meer rust in te
brengen door nog wat meer stenen weg te pleisteren.
Inmiddels zijn de buitendeuren voor de
schuur ook klaar. Philip en Henny plaatsen ze samen en ineens wordt het een
echt huis!
Eindelijk zit de boel nu dicht en kunnen de elektricien en loodgieter verder; hun materiaal is veilig.
Tussen de keukenramen moet nog een balk
geplaatst. Daarvoor kunnen we het stuk gebruiken dat we van een andere balk
moeten afzagen om de keukentrap goed te kunnen plaatsen. Soms moet je een beetje
geluk hebben….
Lieve groeten,
Henny en Tineke
En dan brandt eindelijk de kachel!
Er is een flexibele pijp door de schoorsteen getrokken, het plateau en de
schouw is afgewerkt en zie hier het resultaat. Wat kan een mens daar gelukkig van
worden.We hebben als de donder het trapgat
dichtgemaakt,
anders krijgen we het nog niet warm. De keuken is provisorisch
ingericht
en we kunnen slapen.
Zelfs de slaapkamerdeur is klaar.
7 Februari: onze eerste nacht in het huis.
Wat een mijlpaal. We hebben heerlijk geslapen.Het is rustig weer, zo’n 8 graden. De verwachtingen
zijn uitstekend. Aiguebonne heeft de plek voor ons terras al voorbereid
en
extra zand voor de tuin gebracht. Hij wil de komende week weer aan de slag. Wie
weet zitten die rodo’s dan ook eind van de week eindelijk in de grond!!
Lieve groeten,
Henny en Tineke
