Nou ja…..bijna dan. Als je links en rechts het
afwerken buiten beschouwing laat!
Dat bewaren we voor februari/maart.Zelfs de verwarmingsketel werkt . Die moest worden omgebouwd van aardgas naar propaan en dat had hier nogal wat voeten in aarde. Veel gebeld met onze helpdesk (Remco) in Nederland, vervolgens moesten er twee Franse monteurs aan te pas komen….Maar daarna konden we ook echt in onze schuur gaan wonen.
Net op tijd klaar. Marjolein is de 11e december aangekomen en Janneke en Tom met de jongens komen de 21e. Dat betekent Kerst samen hier in Frankrijk: Een heerlijk vooruitzicht.
Tijd voor het laatste blog: een terugblik en de huidige stand van zaken.
La Lombertie. Voor het eerste gezien in mei 2012 en in datzelfde jaar in september gekocht.
Natuurlijk
was het een avontuur. Gelukkig met een happy end. We hebben geen moment
spijt van deze stap. Maar eerlijk is
eerlijk: we hebben ons te pletter gewerkt. En zijn af en toe wel eens radeloos
en moedeloos geweest. Was het niet van de afspraken die niet nagekomen werden,
dan wel van het steeds maar weer uitstellen van de komst van de containers.
Nu,
begin december 2014 kunnen we de plaatjes naast elkaar zetten: hoe het was en
wat het geworden is. Met af en toe
ertussendoor een paar foto’s van het proces.
Om te
beginnen met de buitenkant. Er stonden nogal wat bomen, om van het oud ijzer,
het glas en alle verdere zooi in en boven de grond maar niet te spreken.
Inmiddels
hebben we een mooi ‘erf’.
We hebben heel wat muurtjes gebouwd,
Het
huis hebben we als eerste aangepakt.
De
keuken werd woonkamer,
En de woonkamer werd keuken.
De trap is aan de andere kant van het huis terecht gekomen en boven hebben we nu twee slaapkamers
De zolder is nog een plek die valt in de categorie: ‘afwerken’ . Volgend jaar komt hier een extra slaapkamer en een bergzolder.
Het huis is zover klaar.
Daarna
hebben we de schuur aangepakt: ons woonhuis.
De
plannen zijn onderweg maar heel iets aangepast. In plaats van soort van ‘bibliotheek’ is er boven een keuken gekomen. Heel
praktisch. Beneden
de eetkamer met de broodoven in ere hersteld.
Er komt uiteraard een balustrade, maar ja, de smid laat nog even op zich wachten.
En de keuken.......
is geweldig geworden.
Vanwege de hoogte is de vloerverwarming hier wel erg lekker.
Waar ooit
de tractor en een geweldige dorsmachine stonden, hebben we nu de woonkamer.
Daarnaast
het atelier (Henny’s werkplaats dus) annex bijkeuken (Tineke’s werkplaats)
hebben
we daar de slaapkamers
en de badkamer
Op 1
augustus 2013 zijn de containers (letterlijk tot het laatste gaatje) volgestouwd
en de deuren gesloten
Op 22
oktober 2014 kwam de vrachtwagen hier het erf oprijden en konden we, met de
zeer welkome hulp van vrienden en familie, de boel weer uitpakken.
De spullen hebben deze periode goed doorstaan. op een paar kleinigheden na: Drie verschimmelde,
natte matrassen, wat schuurplekken hier en daar op tafels en stoelen en één
gebroken bord!
Met dank aan de inpakkers: Goed Gedaan! Zelfs de drankvoorraad heeft 't overleefd. Het heeft zeker twee weken geduurd voordat we alles een plek hadden gegeven. En tot op dit moment zijn we nog vaak op zoek omdat we echt niet meer weten waar we het gelaten hebben.
Het is heel leuk af en toe verrast te worden door bezoek; dat geeft een welkome en gezellige afleiding van al het geklus en als die lieve mensen dan ook nog de handen uit de mouwen steken is het helemaal fijn!
Een verrassing van heel andere aard: we werden uitgenodigd om de 90e verjaardag van onze buurvrouw mee te vieren. Een hele eer, maar vooral erg gezellig en super lekker eten!
Toch nog een klein Frans minpuntje: De camper heeft nog
steeds geen Frans kenteken. In dit hele traject hebben we de Franse
bureaucratie echt leren kennen. Alles moet apart gekeurd: de auto, de opbouw,
de gasinstallatie en tot slot het geheel zaakje nog een keer bij een andere instantie voor de zorgvuldigheid.
We vertrouwen erop dat het uiteindelijk wel goed gaat
komen. Maar als we niet zoveel hulp van Beatrice, de secretaresse van onze
garage hadden gehad, waren onze wanhoopskreten zeker tot in Nederland
doorgedrongen.We zijn blij dat we de klus zo ongeveer geklaard hebben. We hebben het met heel veel plezier gedaan. Zelfs nu er nog het een en ander aan afwerkklussen op ons ligt te wachten, hebben we er nog steeds plezier in.
We hebben eer van ons werk.
Hiermee sluiten we ons blog af. Bedankt voor het volgen en de hartelijke reacties.En laat één ding duidelijk zijn : Je bent van harte welkom op La Lombertie.
Lieve groeten,
Henny en Tineke