Voorlopig de laatste week

De week is goed begonnen: Aiguebonne is maandagochtend al op tijd aanwezig om de gleuf voor de waterleiding verder uit te graven. Daar is hij uiteindelijk drie dagen mee bezig geweest.

 Hij heeft er de tanden (van een of ander graafapparaat) op stukgebeten.

Diezelfde dag hebben wij, samen met Philip de balken en planken van het huis geïnspecteerd. De opzet was: wat slecht is eruit en zover het hout goed is, mooi laten zitten.

Dat pakte iets anders uit. We hebben voorlopig een ruim, luchtig maar wel erg leeg huis.

 

heel voorzichtig de trap op

 

En weer een enorme brandstapel voor de deur!

En om die dag mooi af te sluiten komt om 3 uur de man van het EDF. Hij verwijderd een paar oude draden, plaatst een nieuwe schakelaar en….. ‘er is elektriciteit’.

Woensdagochtend 08.30 uur staan de mannen van het Cyndicat d’Eau er keurig volgens afspraak. Ze plaatsen een put en prutsen wat met leidingen en…… ‘er is water’.

Omdat onze ‘tuin’ nog een beetje overhoop ligt heb ik mijn afscheidscadeautje, prachtige tulpenbollen, in een oude, weliswaar gammele, voerbak gepoot. Ons eerste mooie tuinplekje. Net echt! 

Aiguebonne heeft de rest van de week het terrein verder opgeruimd, het kippenhok gesloopt en de weg vrijgemaakt voor twee entree’s.  Zijn schele Henkie (de arme man heet Henri en kijkt met zijn linkeroog in zijn rechter broekzak) stookt de steeds weer groeiende berg hout en afval op. 

De caravan is veranderd in een hoop schroot. Excuses voor de vele belangstellenden: Nog even wachten en jullie kunnen in het huis!

Af en toe ook nog even ontspanning: de markt in Noiretable. Aan dit soort kramen wordt nog steeds goed gekocht. Ik heb maar vast mijn zondagse schort uitgezocht: Ik ken mijn plek.

 

Dit is voorlopig onze laatste bijdrage. We vertrekken maandag richting Nederland, gezellig Sinterklaas vieren met de kleinkinderen, bijkletsen met familie en vrienden en eens kijken hoe het in Azelo is.

Voor Annie breken er nu ook eindelijk weer rustiger tijden aan. We zijn hier niet alleen geweldig verzorgd maar hebben het vooral heel gezellig gehad samen. Zonder deze ‘uitvalsbasis’ hadden we onze zaakjes nooit zo goed kunnen regelen.

 

Als alles volgens plan verloopt en het weer meewerkt, gaat de metselaar beging maart aan de slag. Dan begint het echte werk pas en zijn wij weer van de partij.

Tot dan! Wij wensen jullie een hele fijne winter, gezellige feestdagen en tot in het voorjaar!

Groeten

Henny en Tineke

Slopen

We hebben een beetje gekke week achter de rug.

Met de belofte van Aiguebonne in ons achterhoofd, rekenden we erop dat we vrijdag een volledig opgeruimd terrein, een opgegraven bron en een mooie gleuf voor het aanleggen van de waterleiding hadden. De afspraak met de man van het Cyndicat d’Eau stond immers voor vrijdag gepland…..

Maar ja, we zijn wel in Frankrijk en dan loopt het toch even anders. Aiguebonne is de hele week NIET geweest….. en nu ligt alles er nog net zo bij.

Nou ja, net zo…. We zijn zelf aan het slopen geslagen. Er moeten nog heel wat slechte balken uit de schuur.Volgens onze sloper zat dat niet in zijn offerte, dus zijn we met drie man/vrouw aan de slag gegaan.

Annie helpt mee. We moeten alleen wel uitkijken dat we geen balk op ons hoofd krijgen.
     

Goed wrikken met een breekijzer en de balk ploft naar beneden. Dan krijg je uiteindelijk weer een mooie hoop brandhout.

De komende week komt het huis aan de beurt: daar moet ook nog het een en ander uit..!

Dinsdag heb ik een serieuze poging gedaan om het EDF duidelijk te maken dat de elektriciteitsmeter weer aangesloten moet worden: dat kan alleen per telefoon. Na een eerste belrondje langs een fors aantal afdelingen had ik weliswaar het cliëntnummer te pakken, maar nu nog de aansluiting….. Opnieuw bellen met weer een andere afdeling: kansloos gepruts van mijn kant, dus maar weer naar de burgemeester. Geweldig zo’n Maire: helpt je echt bij alles. Na ruim een half uur bellen had hij een tweede cliëntnummer voor ons… maar nog steeds geen aansluiting..........
We blijken eerst een bankrekening te moeten openen zodat het maandbedrag geïnd kan worden: logisch!

Maar, nog voordat ik onze nieuw verworven bankrekening heb kunnen doorgeven, wordt ik door de EDF gebeld: maandag de 19^e komen ze aansluiten; maar op welk cliëntnummer…?

Ben benieuwd hoe dit af gaat lopen.

Met het gas gaat het een stuk eenvoudiger. Die man komt gewoon ter plekke de boel bekijken, maakt een situatieschets waar de gastank in de grond mag worden geplaatst, maakt een contract op en klaar ben je. Wanneer het terrein schoon en op definitief niveau is, gaat de tank de grond in.

Ondertussen zijn we nog wat huisraad aan het verzamelen, we hadden nog niet genoeg oude zooi. Maar bij Emmaus, een geweldige grote kringloopwinkel (hebben we overigens ook in Nederland) kun je voor weinig hele leuke dingen kopen. Ik ken een paar mensen die daar heel graag rondsnuffelen.......

Een heel oude eiken kast waarvan het bovenblad stuk is...... dat we dan weer kunnen repareren met de planken van een evenzo oude eiken kist... Leuke klus voor Henny als zijn 'atelier' klaar is.

En nu maar duimen dat Aiguebonne maandag wel aan de slag gaat.

Groetjes en tot de volgende week,

Henny en Tineke

Offertes

Deze update verschijnt wat later dan gepland. We zaten een paar dagen zonder internet. Dat zal nog wel eens vaker voorkomen vrees ik ;)

We hebben een week van veel overleg, rekenwerk en lastige beslissingen achter de rug. Maar, de ploeg werkers staat: de metselaar, timmerman, elektricien en loodgieter zijn gekozen. We hebben zelfs al een eerste werkoverleg gehad, op zondagochtend 10.00 uur nota bene, waarbij ze hun 06 nrs. hebben uitgewisseld en de eerste afspraken hebben gemaakt. We zijn blij met deze ploeg. 

We hebben wijselijk besloten om na de winter pas echt met de verbouwing te beginnen. Uiterlijk begin december zijn we terug in Azelo: Winterstop! Vanaf maart mogen we verwachten dat de weergoden meewerken en dat iedereen ook echt aan zijn klus kan blijven! Dan schiet ’t ook lekker op.

Voordat we naar Nederland vertrekken moeten we nog wel (even) de gas- water en elektra-aansluitingen regelen. Een van die kerels vroeg langs zijn neus weg waar de wateraansluiting zat…… Tja, en die hebben we dus niet. Vraag me niet hoe de laatste bewoners hier al die jaren zonder water leefden…. 

Dat klusje wordt geklaard met deze machine. Beetje lastig dat er zulke enorme keien in de grond zitten.

Ook ons huis blijkt met deze keien  gebouwd te zijn!

Dan volgt er snel een rondje: burgemeester -  Cyndicat d’Eau -  grondwerker . Na een beetje gezeur van onze kant ziet het ernaar uit dat we vrijdag aanstaande onze eigen watermeter hebben. En nu maar hopen dat het met gas en elektriciteit ook zo snel gaat.

Ondertussen heeft een man uit Le Brugeron een bron op ons terrein gevonden. Woensdag probeert Aiguebonne deze op te graven; dan zijn we in ieder geval altijd voorzien van heerlijk bronwater. De kwaliteit hier is echt goed.

Vanwege al die bomen zaten er toch wat slechte plekken op het dak. Om dit voor de winter goed voor elkaar te hebben zijn Philip (onze timmerman) en Henny een dagje het dak op gegaan: de eerste echte klus is daarmee geklaard!

 

 

De opruimactiviteiten zijn nog steeds in volle gang. Er brand inmiddels de hele week een groot vuur waar zo ongeveer alles opgaat (hoezo milieubewust). Huis en schuur zijn nog steeds niet helemaal leeg. Het oud ijzer is wel weg. En wat ooit onze tuin moet worden is op dit moment een soort van zwaar omgeploegd akkerland waar, vanwege een heerlijk warme zon, de dampen afkomen.

Nog even kennismaken met onze buurmeisjes, twee lieve ezeltjes, en dan is het verhaal voor deze week wel weer verteld. 

Tot de volgende week!

Groeten,

Henny en Tineke

Opgeruimd staat netjes

Maandag was het heerlijk weer. Een mooie dag om dakpannen uit de puinhopen te zoeken en die, keurig gesorteerd op soort, bij elkaar te zetten. Daar kunnen we dan straks de abri’s voor de camper en de houtvoorraad mee beleggen. Dat is de eerste winst!

Over winst gesproken: Wie reserveert alvast een weekje voor het komende seizoen? Luxe caravan, van alle gemakken voorzien… voor weinig. We dachten aan 25,-- per week, excl. schoonmaakkosten.

Maar ondertussen wordt er gelukkig ook nog af en toe gewerkt. Inmiddels is het huis leeggehaald. Toen we donderdagmiddag kwamen kijken lagen er 5 fietsen, een paar bedden en heel veel troep voor de deur: eindelijk, het begin is er!

En de belofte van Aiguebonne, dat alles eind volgende week schoon zal zijn, staat nog steeds. We blijven hopen.

Nu nog even zandstralen, vloertje erin, kachel voor de schouw en we zijn er....

Een extraatje. Henny komt weer helemaal aan zijn trekken. We hebben een paar heerlijke hammen in het zout op de zolder gevonden. Maar liefst vier stuks. Samen met die worst die we al uit de keuken van het plafond hadden geplukt, kunnen we even vooruit.

Ons overleg over die 19 m2 grond van de buurvrouw is in harmonie verlopen. Wel kwam de schoonzoon met vier piketpaaltjes aanlopen… en zei ook nog even dat een paar van die hele grote keien van schoonmama waren; die waren toch echt wel een paar meter op onze grond terecht gekomen… Ze nemen de zaak erg serieus en zijn in overleg met de belanghebbenden.  Wij tonen alle begrip en wachten geduldig af. 

En dan nog een mooi plaatje van ons plekje: Als we ernaartoe rijden zien we het huis van de buurvrouw duidelijk liggen. Daarnaast, net achter de bomen, ligt het dan, met op de achtergrond de Mont Dore.

Tot slot: we hebben het probleem omtrent het plaatsen van berichten ontdekt.  Er bleek iets geblokkeerd te staan. Hopelijk gaat 't nu lukken ;)


Tot volgende week.   
Groeten, Henny en Tineke

Herfst

De herfst op Twickel is mooi. Maar hier is ’t toch ook wel heel bijzonder. De bladeren kleuren prachtig en de vliegenzwammen staan overal te pronken.

We genieten ervan als we zo ongeveer iedere dag van Noiretable naar Le Brugeron rijden.

Daar aangekomen is het steeds weer een verrassing: is er gewerkt, wat is er gedaan? Vaak ligt ’t er dan nog net zo als de dag ervoor maar dan ineens zie je de brandstapel groeien.

en krijgen we meer uitzicht. Henny staat verlekkerd naar de wei te kijken: toch maar weer schapen nemen…….??

De grootste verrassing kwam van onze buurvrouw van 87. We gaan vaak even een praatje bij haar maken en zij vertelt ons dat onze meester-opruimer Aiguebonne met zijn machine een soort van ondergronds kanaaltje van haar gesloopt heeft: ‘ C’est ne pas grave….’

Een verhaal waar we in eerste instantie niet veel van begrijpen. Maar, na navraag bij de burgemeester en bij de makelaar wordt het duidelijk: 19 m2 op onze grond is haar eigendom! Dit was weliswaar  duidelijk aangegeven op het overzicht van het kadaster als sectie 32. Maar toen wij hier destijds naar informeerden kregen we als antwoord dat dat van de EDF, de equivalent van Essent was. Nu blijkt het dus een piepklein stukje grond van de buurvouw te zijn…..

Hier smullen programma’s als ‘Ik vertrek’ van. Wij minder!

We zijn nu in gesprek met de kinderen van madame. We hopen dat we er samen  uitkomen.

Het is het stukje bij de betonnen paal

Vrijdag kregen we van Aiguebonne te horen dat hij nog 2 weken nodig heeft en dan zijn zowel het huis als de schuur helemaal opgeruimd. Dat zou geweldig zijn want dan kan de  metselaar erin. Dus moeten we nu heel hard op zoek naar een metselaar die direct aan de slag kan. We hadden er een gevonden die prachtig werk levert maar………….die kan pas in juli beginnen.

Al met al nu dus niet zo veel spannends te melden. Maar omdat we  ieder weekend ons blog willen bijwerken krijgen jullie ook nu een update.

Tot snel.

Groeten, Henny en Tineke

Ca marche!

Aan het begin van dit verslag moeten we even stilstaan bij het afscheid van ons werkzame leven. Voor beiden was het een geweldig feest. Henny op 3 september een receptie waar hij 2 uur lang alleen maar heel veel handen heeft geschud en lieve woorden (en cadeautjes) in ontvangst heeft genomen.

Op 6 september was ik aan de beurt. Een lange, heerlijke dag met ’s ochtends koffie voor een groep collega’s ,’s middags een super gezellige en idiote picknick/spelletjes middag op de Holterberg, en aansluitend met de hele club heerlijk gegeten in mijn favoriete restaurant. We zijn allebei heel blij dat we zo’n hartverwarmend afscheid hebben gehad.

Dan, na de verjaardag van Guus op 9 september naar Frankrijk. De camper volgeladen met passende lectuur en alle lekkers waarmee Henny en ik tijdens ons afscheid werden verrast.

Direct al veel overleg met de makelaar, de notaris en de maître d’oeuvre met als resultaat VERTRAGING in het hele proces. Uiteindelijk hebben we op 28 september de koopakte getekend, is La Lombartie van ons en kunnen wij nog net op de 30^e op de verjaardag van (O)ma terug zijn in Nederland. We zijn er dan 1 week.

De maître d’oeuvre zal in die week offertes aanvragen bij de sloper, de metselaar, de timmerman, de loodgieter en de elektricien. Tenminste…….. dat belooft hij. Die zet hij dan wel op de mail!!  Hij zal ook zijn eigen contract opsturen zodat wij dat kunnen bestuderen en weten wat we van hem kunnen verwachten. (hij vraagt stiekem wel 8% courtage: niet echt weinig.) Maar ja, Frans is Frans…. Op de dag van terugreis naar Frankrijk hebben we zegge en schrijve 1 offerte binnen, die van de sloper. 

Op 8 oktober hebben we onze eerste afspraak met de maître en op maandag de 15^e  is het: exit Maitre d’oeuvre. Heel veel teleurstellingen in één week maken een dergelijke beslissing heel gemakkelijk. We hebben er een hele goede adviseur voor terug: Philip, een vriend van Annie, zal met ons naar de nieuwe (nu door onszelf aangevraagde) offertes kijken en waar nodig helpen bij de besprekingen. Een heel betrouwbare kerel, dat geeft rust.

De sloper is afgelopen dinsdag begonnen en na één dag weet je al niet meer wat je ziet. We hebben ineens zicht op de schuur en het huis! Waarvan we dan wel weer direct roepen dat daar ECHT luiken aan moeten…

20-09-12

17-10-12

Het is heel goed dat die opruimactie door een professional gebeurt. Hij is begonnen met het weghalen van (bijna) alle bomen, gaat dan alle keien herschikken zodat we fatsoenlijke opritten en terrassen krijgen en vervolgens heeft ie ook nog een aardige klus aan het opgraven van oud ijzer, glaswerk, delen van auto’s, onbruikbare dakpannen, in elkaar gestorte konijnenhokken,een prachtige caravan,  etc etc.. Dan mag hij zich uitleven binnen in de schuur en het huis waar fietsen, bedden, kachels, kortom  heel veel oude zooi op hem ligt te wachten. Voor de 2 tractoren hebben we een liefhebber die nu nog aan het peinzen is hoe hij die dingen in Nederland kan krijgen. Maar de rest gaat naar de déchetterie. 

20-09-12

17-10-12

Wij zijn met de camper en de Skoda naar Frankrijk vertrokken. De Skoda voor alle kleine ritjes en als ’t nodig is kunnen we bij het huis in de camper wonen. Nu logeren we bij Annie (heel gezellig) en vullen we onze dagen met het zoeken naar bouwmaterialen, betrouwbare en betaalbare werklui, aanvragen van 3 offertes per klus, kennis maken met de buren, (heel veel) rekenen maar gelukkig ook met wandelen, de omgeving verkennen, paddenstoelen zoeken en die vervolgens lekker opeten met een wijntje erbij.  Cèpes (eekhoorntjesbrood) is heerlijk!

Tot snel!
groeten,

Henny en Tineke