Voorlopig de laatste week

De week is goed begonnen: Aiguebonne is maandagochtend al op tijd aanwezig om de gleuf voor de waterleiding verder uit te graven. Daar is hij uiteindelijk drie dagen mee bezig geweest.

 Hij heeft er de tanden (van een of ander graafapparaat) op stukgebeten.

Diezelfde dag hebben wij, samen met Philip de balken en planken van het huis geïnspecteerd. De opzet was: wat slecht is eruit en zover het hout goed is, mooi laten zitten.

Dat pakte iets anders uit. We hebben voorlopig een ruim, luchtig maar wel erg leeg huis.

 

heel voorzichtig de trap op

 

En weer een enorme brandstapel voor de deur!

En om die dag mooi af te sluiten komt om 3 uur de man van het EDF. Hij verwijderd een paar oude draden, plaatst een nieuwe schakelaar en….. ‘er is elektriciteit’.

Woensdagochtend 08.30 uur staan de mannen van het Cyndicat d’Eau er keurig volgens afspraak. Ze plaatsen een put en prutsen wat met leidingen en…… ‘er is water’.

Omdat onze ‘tuin’ nog een beetje overhoop ligt heb ik mijn afscheidscadeautje, prachtige tulpenbollen, in een oude, weliswaar gammele, voerbak gepoot. Ons eerste mooie tuinplekje. Net echt! 

Aiguebonne heeft de rest van de week het terrein verder opgeruimd, het kippenhok gesloopt en de weg vrijgemaakt voor twee entree’s.  Zijn schele Henkie (de arme man heet Henri en kijkt met zijn linkeroog in zijn rechter broekzak) stookt de steeds weer groeiende berg hout en afval op. 

De caravan is veranderd in een hoop schroot. Excuses voor de vele belangstellenden: Nog even wachten en jullie kunnen in het huis!

Af en toe ook nog even ontspanning: de markt in Noiretable. Aan dit soort kramen wordt nog steeds goed gekocht. Ik heb maar vast mijn zondagse schort uitgezocht: Ik ken mijn plek.

 

Dit is voorlopig onze laatste bijdrage. We vertrekken maandag richting Nederland, gezellig Sinterklaas vieren met de kleinkinderen, bijkletsen met familie en vrienden en eens kijken hoe het in Azelo is.

Voor Annie breken er nu ook eindelijk weer rustiger tijden aan. We zijn hier niet alleen geweldig verzorgd maar hebben het vooral heel gezellig gehad samen. Zonder deze ‘uitvalsbasis’ hadden we onze zaakjes nooit zo goed kunnen regelen.

 

Als alles volgens plan verloopt en het weer meewerkt, gaat de metselaar beging maart aan de slag. Dan begint het echte werk pas en zijn wij weer van de partij.

Tot dan! Wij wensen jullie een hele fijne winter, gezellige feestdagen en tot in het voorjaar!

Groeten

Henny en Tineke